کریم هستی و حاجات دل روا کردی            طبـیب هـستی و درد مرا دوا کردی

میان چشم شما معجزه فـراوان است            مس وجود مرا سر به سر طلا کردی

تویی که واسطۀ فیض چار معصومی            رسیدی و دل ما را پُر از خدا کردی

روایت از کرم بی شمار تو کم نیست            چه روزها که تفقّد به این گدا کردی

چه خوب شد که شما قبله گاه تهرانی            به ری رسیدی و یک کربلا بنا کردی

سـلام سیّـدنـا شـاه واجب الـتـعـظـیـم

درود حق به تو ای صاحب مقام عظیم

امـام زادۀ عـشـقی مـقـام تـو والاست            به روی گنبد دوّار؛ پرچمت بالاست

حسن ترینی و حُسن حسین را داری            درون سینۀ تو شوق حیدر و زهراست

مدینه با قدمت غرق نور رحمت شد            چقدر با تو زمین مثل جنّت الاعلاست

دوبـاره زائـر دلـخــســتـه آمــده آقــا            حضور قطره در این موج عاشقی زیباست

هر آنکه پیش شما ماند کـربلایی شد            مسیر صحن تو از صحن سیدالشهداست

هـزار شـکـر مسلمان نـسـل سلمانـیم

میان صحـن شما یا حـسین میخـوانیم

شـکـوه روح خـدا در مـدار تـن آمـد            نـسیـم عـشـق به پـابـوسـی چـمن آمد

بـرای دیـدن سـرسبـزی هـوای شـما            عـقـیق سرخ سفر کرد و از یمن آمد

خوشی حرام، که تو جدّ بی حرم داری            دوباره کنج حرم حرفی از حسن آمد

به سمت مرقدتان زائری که می بینی            بـرای نـاب شـدن بـا خــدا شـدن آمـد

همینکه چشم ترم با ضریحتان خو کرد            کـلام حضرت هـادی به یاد من آمد:

"کـسی که تا حـرم قـدسـی شما رفته

به شهر ری که نه انگار کربلا رفته"

کـبـوتـرانه رسـیـدم به آسـتـان حــرم            همیـشـه روی سرم سایـۀ امان حـرم

شکسته دل که بیایی همیشه جا داری            میان صحنِ پُـر از خـیـر آستان حرم

خدا کند که به حقّ دعـای خیر رضا            به دست ما برسد برکت عـیـان حرم

دوباره از حرم شهر ری به مشهد رفت            کسی که رفت به دنبال کاروان حرم

ثواب طوف حریم تو هدیه ای از ماست            به آسـتـان رفـیـع "مـدافـعـان حــرم"

هـمـیـشه و همه جا نـوکـر ابالفضلیم

فـدایـی حـرم خـواهـر ابـالـفــضـلـیـم